Een gebouw met een geschiedenis.

Een gebouw dat verhalen van zoveel mensen vertelt.

 

Jarenlang verzorgden zusters hier oudere dorpsbewoners. Later werd het een professioneel woonzorgcentrum.

Door de ramen zie je een hedendaags gebouw schitteren, aangepast aan de noden van de senioren van vandaag.

 

Voor ‘het oude klooster’ uit het straatbeeld verdwijnt, nemen kunstenaars op feestelijke wijze afscheid van een tijdperk. In hun beeldentaal brengen ze een ode aan veilige plekken, waar het warm thuiskomen is.

 

Ongenadige stormen razen over het wereldnieuws.

Over ons eigen kleine zelf.              

Ze breken los uit de hemel en verwoesten dromen. In de schaduw van de donkerte zoeken we een schuilplaats.                                                        

Het verstophuis onder de tafel. Onder de dekens. In het geheime plekje in de tuin. In een warme kamer waar op ons gepast wordt. Ergens in een ver land. Aan de andere kant van de grens.                                 

 

In het oog van de storm nodigen kunstenaars je uit in hun veilige verwonderkamers om te geloven dat de luchten weer opklaren.

Misschien is het waar.

Misschien kan kunst de wereld redden.

 

Come in, she said, I’ll give you shelter from the storm.

(Naar Bob Dylan, 1974)

 

Wij wensen je een veilige plek om even thuis te komen tussen de kunst,

 

Curatoren

Gerlinde Gilissen,

Herwig Nulens voor Art 27 vzw.

​